Biliyorsun değil mi? Sana ne kadar güzel güldüğünün bir önemi yok.
Ya da ellerine belli etmeden dokunmasının faydası imkansız...
Mevzu kimin olmakla ilgili de değil, kiminle olmakla da...
Asıl mesele sadece ve sadece kimin daha çok kalp çarpıntısı yaşadığıyla ilgili.
Bırak, bırak yağmur yağsın bakalım hele bir.
Silinsin üstümüzden başımızdan ertelediğimiz çilelerimiz.
Bırak, bırak yağsın gülüşünde hapsolduğumuz mutluluk kırıntılarımız.
Bak o zaman gör, umut gölge gibi ayaklarımızın altında değil gözlerimizin önündedir.
Yağsın ve unutmasın bu yağmur.
Kirpiklerime okyanuslar dolusu su gelse dahi kapamam gözlerimi.
Kalp çarpıntımı hayallerim kırdı diye umutsuzluk uğramaz bana.
Bilirim, bu yağmur da geçecek ve Güneş yine en derinlerime işleyecek.
Unutma bu sözlerimi, bir daha söylemek için geç olabilir.
Kalp kimi görünce yaşadığını hissediyorsa orasıdır evi.
Kim sahtelikten çıkıp gerçek gibi hissettiriyorsa oradasındır.
Hilal başka gökyüzünde dans etse de o dansta cennete kavuşmak senindir her zaman.
