23 Temmuz 2014 Çarşamba

Tahammül Yok

Baksana bu gece yine dolunay var.

Hatırlar mısın bilmem. Boynumun altına yerleştiğin günlerde bu ışıkta beraber ıslanırdık.
Şimdi o ışık da karanlık, ıslaklık da ucuz birer ter damlasından ibaret.
Ne oldu bize? Ne oldu da tüylerimiz aynı anda diken diken olmaz oldu.
Biz neyiz şimdi?

Körpeleşmiş birer bıçaktan farksız mıyız?
Ay hala beyaz, güneş hala sıcak. Peki ben neden mutsuzum?
Her neredeysen söyle, çiçek olduysan arı olup seni bulmaya razıyım.
Yeter ki okyanuslar koyma aramıza.
Şayet bil ki seninleyken bile bir nefes kadar arkanda olmaya tahammülüm yok.