Sen güneşini deryalarda ararken,
Soldum ben, üşüdüm, yoruldum..
Sen her doğan Güneş'te gülerken
Düştüm ben, dalgalandım, yoruldum.
Sen hiç bilinmeyen derinliklere girerken,
Aradım, soldum, yedim kendimi, yoruldum.
Siyahın kırmızıya olan aşkı gibi,
Umutsuz ve imkansızdı benimkisi.
Imkansızı istemenin adı karanlık olmaktı.
Sen her camına çıktığında ufacık bir
Gülümsemeni görebilme umudumdu benim
Hayatıma renk katan notalarım.
Benim tuvalim senin gözlerindi.
Renklerim mimiklerin, gülüşün hayallerim.
Sen ben olmaktı, solumdaydın ya hani
Sessiz ve sakinde dokunacaktım.
Sadece ürkütmeden sevecektim.
Yarım kalmasaydı masalımız.
